Vakantieblog

Al anderhalve week kijken man en ik nieuwsgierig om ons heen, naar allerlei verschillende vakantie-uitrustingen. Dat zit zo: man mocht tijdens vaderdag even 'lekker uitslapen' terwijl ik beneden met de kinderen speelde en ondertussen (ja, dit kan ik echt) Marktplaats bezocht.  Om ons groeiende vakantieprobleem het hoofd te bieden (alle huuraccomodaties lijken bezet te zijn) ga ik maar eens opzoek naar een eigen kampeeruitrusting. Daarbij stuit ik op een zeer oude, knusse vouwwagen inclusief alles (knijpermandje, kaasschaaf) voor een prima prijs. Als man wakker wordt en ik de eigenaar van de vouwwagen heb gebeld is de deal daar: vanaf nu zijn wij de trotse bezitters van een vouwwagen. Man besluit ter plekke nooit meer uit te willen slapen, want we hebben een nieuw probleem, een redelijk essentieel onderdeel aan onze auto ontbreekt: de trekhaak. Gelukkig mogen we de auto van m'n ouders lenen. Voorlopig is het probleem hiermee opgelost.
Na enig oefenwerk op een nabije dagcamping (de vouwwagen blijkt geen vouw, vouw-klaar wagen, maar een vouw, vouw-anderhalf-uur-opbouwwagen) gaan we voor het echte werk: dik twee weken Frankrijk. Ik zal je de details besparen, maar het ding staat. Als een huis. Nu begint het Grote Genieten. Gedurende de vakantie lopen man en ik zo hier en daar eens langs een toffe tent, knopen een praatje aan en mogen even binnenkijken. Zo bezoeken we een Holtkamper (voor de leken: dat is een vouwwagen 2.0 voor een heleboel pecunia en om die reden ook niet als vouwwagen aan te duiden, maar met de merknaam), een tunneltent en een safaritent. De laatste is overigens een huurtent en dus geen optie, maar allemachtig wat een mooi ding is dat.
Ik dwaal af.
We zijn het er nog niet over eens. Wat is nou het mooiste kampeermiddel? De Holtkamper staat eigenlijk met stip op één, maar valt ver buiten ons budget. De tunneltent is prachtig, maar dan moet je op de grond slapen en de safaritent is weer een huuraccomodatie. Maar dan gaan onze Vlaamse buren-met-caravan naar huis... Jongste zoon roept tijdens het ontbijt ineens 'hé mama, kijk' en dat 'de caravan groter wordt' en jawel: het dak gaat de lucht in, de muren komen naar beneden en dat alles blijkt nog de bedoeling ook. Wat er uitziet als een schattige en knusse caravan (dat is ook een optie lieverd), blijkt tot onze grote verbazing een waar bouwpakket. Na een klein kwartiertje is de caravan een pakketje zo groot als een kleine aanhanger. Omdat de buren op onze mooie terrascamping meer 'bovenburen' zijn, kunnen we het vouwwerk eigenlijk net niet goed zien. Nieuwsgierig als we zijn, betekent dat enig neurotisch geschuif en gedraai van onze kant, maar omdat we dat niet willen laten blijken vragen we voortdurend om spullen die niet op tafel staan. Heb jij de boter gepakt? Nee, die staat binnen. Ah, dan pak ik het even. Ben je de melk vergeten lieverd? Ja klopt, staat in de koelbox. Tijdens het opstaan werpen we blikken op de voortgang van de vouwactie en brengen we verslag uit naar elkaar. Midden in deze soap is er even afleiding aan de andere kant van onze tent en als we terugkomen is het vouwen ineens klaar. We hebben allebei het meest essentiële stuk van het vouwen gemist en ook al lachen we er om, we kunnen onze teleurstelling nauwelijks verbergen. Hiermee is een nieuwe Marktplaats-missie geboren: een vouwcaravan. O, en een auto met trekhaak natuurlijk.

Ps. er rijdt zojuist een nieuw uitzonderlijk kampeermiddel de camping op: een Jeep met twee tenten OP HET DAK! Serieus. Dus als je me zoekt: ik ben even een paar keer naar de receptie vandaag: kaartje posten, o dom zeg... postzegels vergeten... en, ach nee hè, geld vergeten, het zal toch niet waar zijn, receptie gesloten. . . Een verslag volgt. Mits ik niets essentieels mis natuurlijk.