zuusje

Het is zo'n ochtend... Je weet wel, het loopt niet. Eerst vergeet ik het knuffelkonijn van Uk mee naar school te nemen. Ze vieren vandaag dierendag en de kleuters mogen allemaal hun liefste knuffeldier meenemen. Uk huilt een hele dikke traan. Ik kijk schuldbewust naar m'n kleine mannetje. 'Welke wilde je meenemen dan?', vraag ik. 'Mijn konijn', zegt Uk 'en nou mag ik zo de klas niet in'. De tranen stromen nu echt over zijn wangen. Ik troost hem en vertel dat dat niet zo'n vaart zal lopen. 'Het is ook mijn school, Uk. Geloof me, ik weet dat'. Ik beloof hem dat ik Konijn ga halen en hem snel zal komen brengen. Ik heb nog wel even nog tijd, dus ik sjees naar huis op de fiets en ontdek halverwege dat ik Uk's tas nog om heb. Pfff, dat gaat lekker. Gelukkig kan ik 'm zo mooi nog even brengen. Eenmaal thuis is het eerst tijd voor een glas water. Twee tellen zitten, de tas gaat af. Konijn ligt op de grond zie ik nu, naast de bank. Ik vermoed