hersenschudding

Net terug van een klassenavond zit ik met mijn lief op de bank als we ineens een hele harde klap horen. We schrikken allebei op en rennen naar de tuindeuren, waar we achter de deur een verkreukelde vogel aantreffen: die heeft een aanvaring met ons raam gehad. Hij weet nog niet precies wat hij daarvan vindt. Trillend en versuft zit hij (zij?) op de grond. Ik kan 'm gewoon oppakken en aaien en doe dat ook, ondertussen kijkend of alles het nog doet. Het lijkt erop dat het vogeltje niks gebroken heeft, maar helemaal zeker weet ik het niet, want er zit weinig beweging in. Toch maar even de dierenarts bellen dan, want van verkreukelde vogeltjes hebben wij geen verstand. 'In een donker doosje', is het advies en morgen nog eens proberen of hij wil vliegen. Volgens de dierenarts heeft het vogeltje een hersenschudding. Gelukkig geeft hij geen wekadvies.

Na nog een drankje willen we naar bed en kijken we nog even bij Piet. Daar zit hij dan in zijn doosje... toch een beetje zielig. We poberen hem nog even te knuffelen, maar daar wil Piet plotseling niets meer van weten. Wild fladderend maakt hij kenbaar toch wel heel graag buiten te willen slapen vannacht. Na een beetje hulp vliegt Piet inderdaad de kersenboom in, waar hij nu nog bij zit te komen van zijn wilde avontuur. Wij blijven achter met een lege doos, vol gaatjes en vogelpoep. Gelukkig hebben we de foto's nog.